admin
W Polsce, zgodnie z ustawą Prawo oświatowe, nauka jest obowiązkowa do ukończenia 18. roku życia. Oznacza to, że rodzice mają obowiązek zapewnić dziecku edukację do osiągnięcia przez nie pełnoletności.
Należy jednak rozróżnić dwa pojęcia:
- Obowiązek szkolny, który rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 lat. Trwa on do ukończenia szkoły podstawowej, jednak nie dłużej niż do ukończenia 18. roku życia.
- Obowiązek nauki, który dotyczy młodzieży w wieku od 15 do 18 lat. Po ukończeniu szkoły podstawowej obowiązek ten można realizować poprzez uczęszczanie do szkoły ponadpodstawowej (liceum, technikum, szkoła branżowa) lub w formach pozaszkolnych, np. poprzez przygotowanie zawodowe u pracodawcy.
Rodzice są zobowiązani do dopilnowania, aby dziecko regularnie uczęszczało na zajęcia oraz do zapewnienia mu warunków umożliwiających przygotowanie się do nich. Niespełnianie tego obowiązku może skutkować konsekwencjami prawnymi, w tym grzywną.
Czy obowiązek ten dotyczy dodatkowych zajęć?
Nie, obowiązek szkolny i obowiązek nauki w Polsce nie obejmują dodatkowych zajęć edukacyjnych.
Obowiązek ten dotyczy realizacji podstawy programowej w ramach zajęć lekcyjnych w szkole (lub w innej dozwolonej formie, jak np. edukacja domowa).
Dodatkowe zajęcia edukacyjne, takie jak koła zainteresowań, zajęcia sportowe, artystyczne czy językowe, są dobrowolne. Szkoła może je oferować, a uczeń (i jego rodzice) decydują, czy chcą z nich skorzystać. Rodzice nie mają prawnego obowiązku zapisywania dziecka na takie zajęcia.
Przypisy prawne
Obowiązek szkolny i obowiązek nauki w Polsce są określone w ustawie z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe.
Kluczowe artykuły to:
- Art. 35 ust. 2, który stanowi: „Nauka jest obowiązkowa do ukończenia 18. roku życia.”
- Art. 36, który precyzuje, jak ten obowiązek jest realizowany:
- Ust. 1: „Obowiązek szkolny dziecka rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 lat, oraz trwa do ukończenia szkoły podstawowej, nie dłużej jednak niż do ukończenia 18. roku życia.”
- Ust. 2: „Po ukończeniu szkoły podstawowej obowiązek nauki spełnia się przez uczęszczanie do publicznej lub niepublicznej szkoły ponadpodstawowej albo przez realizowanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, przygotowania zawodowego u pracodawcy.”